UTANMAK, UTANÇ, UTANÇ DUYMAK YASAKTIR

Utanç, yapılan bir hata yada olumsuz bir olay sonrasında vilin yada ilgili alanın kendisini kötü görmesi, hissetmesi, bu durum sonucunda çevresindekilere karşı küçük düşürüldüğünü zannetmesi durumudur ve kesinlikle yaşam halinde böyle bir durum yaşatılamaz, yasaktır. Ne gibi hatalar, yanlışlar yapılırsa yapılsın böyle kendini kötü hissetmesine gerek olmadan biran önce hatanın düzeltilmesi şeklinde bir çalışma yapılır ve utanmak gibi gereksiz şeyler yaşanmaz. Herkes hata yapabilir, bunun sonucunda eksikler görülür, doğrular ortaya çıkarılır ve utanmak, utanç duymak gibi olumsuz eylemler yapılan hatalar ve yanlışlar sonucunda kesinlikle yaşanmaz ve bu yasak, bu gibi durumlar olduğunda hem utanmak denilen olumsuz eylemin ortaya çıkmasına engel olur, hemde yaşanan olumsuz eylem sonucunda olayın olumlu olarak düzeltilmesi için gereken çalışmaların yapılmasını hatırlatır. Utanç duymak, utanmak gibi eylemler Vil Solivyes yaşam halinde kesinlikle yasaktır ve vissa içindeki yeri ile gereken şekilde yasaklar arasında çalışır.

Bunun bir erdem olduğunu düşününlerin olduğu adenel zamanlarına itafen örnekle daha iyi açıklamak gerekirse, diyelim ki bir insan olumsuz bir olay yaşadı ve bunun sonrasında utanç duymaya başladı ve haliyle bu utanç hali onun kendisini olumsuz ve kötü hissetmesine neden oldu, ki utanç duymak böyle bir sonucu yaşatır kişiler için, sonrasında o yaptığı hatayı tekrar yapmadı...

İşte o kişi o hatayı yeniden yapmamak durumunu '' utanmak yerine yaptığının yanlış olduğunu ve bir hata olduğunu, akıl ve mantığı ile anlayarak bir daha yapmaması gerektiğine karar vererek bir daha yapmaması'' çok daha doğrudur, olması gerekendir... Neden gereksiz yere, akıl ve mantık gibi erdemler varken o kişi bununla bir muhasebe yaparak kendisini kötü hissetmeden ders alıp olumlu sonuca varmasın? Buna varacakken gereksiz yere utanç yaşasın, utanmayı yaşasın... Neden gereksiz bu kötü ve olumsuz hal içinde olarak bir ders alma durumu içinde olsun? Oysaki onun hata olduğunu, onun yanlış olduğunu, akıl ve mantık süzgecinden geçirerek gayet tabi anlayabilir ve bir daha yapmayabilir, o zaman utanmaya ne gerek olur...

Mesela örnek, ben bir gün toplumun içine tamamen çırıl çıplak çıksam ve uygunsuz hareketler yapsam, bunu yaptığım için kesinlikle utanmadan ancak bunu yaptığım için kesinlikle çok büyük bir yanlış ve hata yaptığımı anlayarak bir daha yapmamak için gereken bütün önlemlerimi alırım, derslerimi alırım ve yapmam, neden utanarak gereksiz yere kendimi kötü hissedeyim...

İşte siz diyorsunuz ki, dışarı çıplak çıktığın ve uygunsuz hareketler yaptığın için utan, yani kendi kötü hisset ve bu olumsuz durumu yaşa ve bir daha yapma...

İşte bende diyorum ki, dışarı çıplak çıktığım ve uygunsuz hareketler yaptığımın farkındayım, bu bir hataydı ve yanlıştı ve bir daha yapmayacağım ve kesinlikle yaptığımdan utanmıyorum, bunun bir hata bir olduğunu ve bir daha yapmamam gerektiğini öğreniyorum.. diyorum...

Aklımızı ve mantığımızı gayet tabi bu şekilde kullabilecek seviyelerdeyiz ve benim açıklamam bile bunun için yeterli... İyiliği ve kötülüğü ayırt edebilmek bu konuda yetetince yol gösterici zaten olur, niye kendimi kötü hissedeyim ki....

İşte bu noktada utanmak oldukça gereksiz bir olumsuz eylemdir. Kesinlikle erdem olarak sayılamaz. Ki yanılgı dünyasının bir sonucu olarak utanmalarda, kıskanmalar gibi erdem sanılmaya başlanmıştır. İşte bu yasak bilgisi, utanmak yerine, utanarak kendini kötü hissetmek ve kötü bir durumun içinde olmak yerine bir daha yapılmaması ile ilgili, ki utandırmanın amacıdır bu, akıllıca ve mantıklıca dersler çıkarılmasını ve o hatanın yapılmamasını sağlamakla ilgili olarak çalışır. İlgili alanlarda utanmak yerine bu şekilde erdemsel özelliğini yaşatır.

Utanmak bir erdem değildir, yasaklanması gereken yanılgı dünyasının olumsuz eylemlerinden biridir...

Depresyonla eş değer olabilecek başka bir olumsuz durumdur ve siz her seferinde bireyleri böyle depresif hallerin içerisine sokmaktan bahsediyorsunuz utanmasını söylerken, isterken...

Sen o hatayı yaptın utan kendinden... o bu hatayı yaptı utansın kendinden.... şeklinde siz, bireylerin yaptığı hataları utanmak gibi olumsuz bir eylemle düzeltmesini sağlamaya çalışıyorsunuz, ki zaten bir olumsuz durum içerisinde olan o bireylere daha da olumsuz bir durumu yaşatmaya, kendisini daha da kötü hissetmesine neden oluyorsunuz, bireylere ve ilgili alanlara, utan, utan kendinden, neden utanmıyorsun şeklinde söylenen bütün cümleler yerine, o hatayı yaptığın için neden ders almıyorsun ve bir daha yapıyorsun, yaptıklarının doğru olmadığına dair ders almalısın, ders al...şeklinde söylemlerde bulunmalıyız... Utanmak ve utandırmak, içeriğinde ilgili alanları çok daha olumsuz bir duruma sokan başka olumsuz bir durumdur, duygudur, haldir... Olumsuzlukları olumsuz başka bir durumla düzeltmeye çalışma halidir.

Kimse yaptığı hatalardan utanmasın ancak herkes yaptıklarının bir hata olduğunu en iyi şekilde anlayabilecek derslerini ve anlayışlarını ortaya çıkararak bunları bir daha yapmamak için kendisinde kesin sonuçları meydana getiren uygulamaları sağlasın, dersler alsın, olması gereken bu...

Sevgiler.