Aidiyet, kendini bir yere ait hissetmekten kaynaklanan bağlı olma halini tanımlayan bir kavramdır. Bu his sayesinde kendisini ait hissettiği yere karşı ileri derecede bir güven, inanç, bağlılık sağlanır ve bu hissin oluştuğu alanlar her zaman O'nun en çok rahat olduğu yerler olur. Aidiyet hissedilen alanlarda ve bunun kabul edildiği yerler genellikle varlıkların aile olarak tanımladığı, yuva olarak tanımladığı, kendilerini bilgiler açısından uygun gördükleri yerler olarak sayılır ve bir varlığın en çok aidiyet hissettiği alan, kendi varlıksal alanlarıdır. Kendi varlığının özellikleri, enerjileri, kendi bilgileri, duyuları ve bunların bütünlüğünden oluşan alan, varlığın kendi alanı anlamına gelir ve asıl aidiyetlik kavramı burada anlamlaşır. Varlık kendisini bu şekilde bir aidiyet hissi ve kavramı ile kendi özelliklerine ait hissetmedikçe ve bunun için çabalamadıkça faydalı sonuçlar elde edemez. 

Ancak dünya yaşamında da varlıkların aile gibi, akraba gibi ve kendilerinin bileceği şekilde kendilerini ait hissettikleri alanlar, bölgeler, topluluklar bulunur ancak bu aitlik konusu özgür iradelerini teslim edecek şekilde değil, ait olmasıyla o alana karşı bir sorumluluk hissetmesi, bir bağ hissetmesi şeklindeki tanımla anlatılmak istenen açıklanabilir. 

Hiç bir şekilde varlıklar özgür iradelerini başka alanlara teslim edecek şekilde bir ait olma durumu içine girmemelidirler. Burada bahsedilen aidiyet kavramı tamamen varlıkların özgür iradelerini geliştirici, topluluk şeklinde yaşamların olması nedeniyle birlik ve beraberliği sağlayıcı şekilde açıklanan bir aidiyet kavramıdır. 

Varlıkların yaşattığı bu aidiyet kavramı ile varlıklar kendilerini bir alana, yere, konuya, topluluğa bağlı hissederler ve sorumlulukları olduğu gibi yalnız olmadıklarını da açıklayan özellikleri ile varlıklara destek olan bir erdem şeklinde bulunur. Varlıklar kendi varlıksal alanlarında aidiyet kavramına denk gelecek şekilde tanımlamalarını yaptıklarında, bunu kayıt eden erdemsel özellik, onlara sürekli bu konuda hatırlatıcı ve yol gösterici şekilde etkilerde bulunur. Bu güzel özellikleri ile, denildiği gibi en başta varlıkların kendi varlıksal alanlarına ait olduklarını bildirmesi gibi tanımlamaları ile sevgiyi tamamlayan erdemler arasında yerini alır. Merkez olan varlığın aidiyet duyduğu ilk yer kendi varlıksal alanıdır ve aynı şekilde diğer varlıksal özelliklerinde aidiyet duyduğu alanlar yine aynı varlıksal alandır şeklinde daha açık bir şekilde ifade edilebilir.